In de nacht van zondag op maandag 14 maart kwamen 40 gasten aan in ons centrum Mariënkroon in Nieuwkuijk. Uitgeput van een slopende busreis uit Polen, arriveerden 30 Oekraïense vrouwen, één man en 11 kinderen.
Mariënkroon is het landelijk centrum van de Focolarebeweging in ons land. Daags voor de komst van de Oekraïense gasten hadden we ons bij de gemeente gemeld om kenbaar te maken dat we ruimte zouden kunnen vrijmaken in onze gastenverblijven. De gemeente reageerde al een dag later: er is een bus onderweg…
Hulp kwam van alle kanten. De plaatselijke frietkraam kwam naar Mariënkroon om alle gasten te trakteren op patat. De frietboer had voor iedereen ook een koek in de kleuren van de Oekraïense vlag. Er kwam een stroom van voedselpakketten, speelgoed en kleding. We kunnen het niet meer kwijt, maar waarderen de edelmoedigheid en hulpvaardigheid van zoveel mensen enorm.
Iedere ochtend hijsen we met een van de gasten de Oekraïense vlag. Altijd een emotioneel moment. Een enkele keer eten we samen. De vrouwen maken dan een traditionele Oekraïense borsch-soep. De communicatie verloopt via de google-app, en dat is behelpen. Vooral als de verhalen en de tranen komen. Met de kinderen is het niet moeilijk communiceren. Dat gaat vanzelf bij het tafeltennissen, voetballen of als ze leren fietsen.
Vanaf dag één zijn de vrouwen in de weer om te helpen waar ze kunnen. Het is voor ons een prachtig teken van gelijkwaardigheid. Want wij voelen ons geen hulpverleners. Wij staan zij aan zij met mensen die net als wij geven en ontvangen. Beslist zouden ook zij ons helpen als wij in nood waren.
Inmiddels is er een maand voorbij. De problemen worden manifester. Eén van de vrouwen kreeg vorige week bericht van het overlijden van haar man. Een ander verloor in deze dagen haar zoon. ’s Nachts is het niet rustig. Te veel verdriet en zorgen. Gelukkig kunnen de kinderen al naar school. Dat biedt hun structuur en geeft hun moeders rust.
Niemand weet wat de nabije toekomst brengt. We weten wel dat nabijheid alleen in het nu waargemaakt kan worden. En dat nabijheid iets wederzijds is.
Michel Bronzwaer, Focolarebeweging